Józef Sobota urodził się 14 marca 1903 r. w Hajdukach. Do 1937 r. nosił nazwisko Sobotta. Był wychowankiem Bismarckhütter Ballspiel Club. W Ruchu pojawił się w 1922 r. w wyniku fuzji obu klubów. Występował jako napastnik i prawy łącznik. Reprezentował „Niebieskie” barwy w finałach mistrzostw Polski w 1922 i 1926 r. Zaliczył w nich 5 występów, w których strzelił dwa gole. W międzyczasie, w trakcie służby wojskowej, grał w 75 pułku piechoty Królewska Huta. W 1925 r. został mistrzem Wojska Polskiego. Na kartach historii Ruchu zapisał się jako zdobywca pierwszej bramki w ekstraklasie – 24 kwietnia 1927 r. pokonał bramkarza Łódzkiego Klubu Sportowego. Przez trzy sezony (1928-1930) był najlepszym strzelcem zespołu. Łącznie zanotował 128 ligowych gier, w których strzelił 55 bramek. Był także pierwszym reprezentantem kraju w historii „Niebieskich”. 4 lipca 1926 rozegrał 45 minut przeciwko Estonii, trafiając do siatki strzałem głową. W tym miejscu warto dodać, że mierzył zaledwie 156 cm wzrostu! Zakończył karierę w 1932 r. czyli tuż przed rozpoczęciem sezonu, który dał Ruchowi pierwszy tytuł mistrzowski. Został instruktorem, trenerem (prowadził Ruch w 1937 i 1938 r.) i działaczem klubu. Józef Sobota zmarł 2 kwietnia 1979 r. w Chorzowie.

Postaci legendarnego „Zefka” poświęcony był jeden z odcinków serii „Niebieskie Ikony”, który znajdziecie TUTAJ.

Józef Sobota (drugi od prawej) na zdjęciu drużyny Ruchu z pucharem za mistrzostwo Klasy A. 

Follow @ruchchorzow1920